Dit inbreidingsplan in het centrum van Dongen is gebaseerd op het principe van “behoud van oud”. Belangrijke drager in het plan is dan ook het behoud en de herbestemming tot woongebouw van een industrieel gebouw: een voormalige schoenfabriek met aan weerszijden twee leerlooierijen.
De sticht
Het stedenbouwkundig plan is gebaseerd op het herstel van een voormalige “sticht”, een in Dongen veel voorkomende oude verkavelingsgrens voortkomend uit de vroege ontginningen haaks op de Hoge Ham. Centraal in het plan ligt een autoluw openbaar plein waarom heen de voormalige looierij en een aantal woningen zijn gegroepeerd.
Aansluiten op het lint
In de architectuur is uitgangspunt gekozen om de woningen aan de randen zodanig te ontwerpen dat deze qua typologie, stijl en beleving aansluiten bij de betreffende bebouwingslinten. Tweekappers aan de Min. Aalberselaan, een herenhuis aan de Hoge Ham en een stevig appartementengebouw tegenover de bestaande bouwmassa van het klooster. Binnenin het plan zijn de woningen minder uitgesproken, eenvoudiger en sluiten meer aan bij de soort bebouwing die van oudsher in een dergelijk binnengebied aanwezig waren.
Refereren naar de historie
De architectuur sluit aan bij typisch Dongense referenties zoals leerlooierijen, fabrieken en arbeiderswoningen. Elke bouwgroep heeft een eigen uitstraling, materialisering en kleurstelling. Ook in het appartementengebouw komen die verschillende referenties terug.
De stichtmuur is stevig aangezet met gemetselde afgeschuinde penanten en is zo duidelijk herkenbaar in het plan aanwezig.
Eenheid in het plan word verkregen door terugkerende kleur- en materiaalkeuzes, detailleringen en verbijzonderingen. Hierdoor ontstaat een zekere herkenbaarheid en samenhang. Om de kwaliteit van de openbare ruimte te waarborgen zijn alle erfafscheidingen die grenzen aan openbaar gebied mee-ontworpen.
